تو اولین کلام تو یک شعر عاشقانه بود...
یک عالمه حرف قشنگ پنهون و بی نشانه بود....
به انتظار دیدنت.....تو اسمون ها پرسه زد.....
الان که تو کنارمی...یک حرف شیرین میزنی....!
میگی که عاشقت بودم...نخواستم که دل بکنی....
میگم که عشقه من تویی....! محاله که دل بکنم....!
وقتی که زندگیم تویی.....چه طور ازت دل بکنم؟؟؟
اینو بدون ستاره ها~از عشق من خبر دارن...
وقتی که جسمم باتو نیس....تورو زیر نظر دارن....